ΠηγÎÏ ÏÏν λÏγÏν αÏοκλειÏμοÏ
:
Î ÏοκήÏÏ
ξη
ÎÏάÏη
:
α) συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, Ïπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 της απÏφασης-πλαίσιο 2008/841/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 2008, για την καταπολÎμηση του οργανωμÎνου εγκλήματος (ΕΕ L 300 της 11.11.2008 σ.42), και τα εγκλήματα του άρθρου 187 του ΠοινικοÏ ΚÏδικα (εγκληματική οργάνωση), β) ενεργητική δωροδοκία, Ïπως ορίζεται στο άρθρο 3 της σÏμβασης περί της καταπολÎμησης της δωροδοκίας στην οποία ενÎχονται υπάλληλοι των ΕυρωπαÏκÏν Κοινοτήτων ή των κρατÏν-μελÏν της Îνωσης (ΕΕ C 195 της 25.6.1997, σ. 1) και στην παρ. 1 του άρθρου 2 της απÏφασης-πλαίσιο 2003/568/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 22ας Ιουλίου 2003, για την καταπολÎμηση της δωροδοκίας στον ιδιωτικÏ τομÎα (ΕΕ L 192 της 31.7.2003, σ. 54), καθÏς και Ïπως ορίζεται στο εθνικÏ δίκαιο του οικονομικοÏ φορÎα, και τα εγκλήματα των άρθρων 159Α (δωροδοκία πολιτικÏν προσÏπων), 236 (δωροδοκία υπαλλήλου), 237 παρ. 2-4 (δωροδοκία δικαστικÏν λειτουργÏν), 237Α παρ. 2 (εμπορία επιρροής – μεσάζοντες), 396 παρ. 2 (δωροδοκία στον ιδιωτικÏ τομÎα) του ΠοινικοÏ ΚÏδικα,
ÎÏγοι ÏοÏ
ÏÏεÏίζονÏαι με αÏεÏεγγÏ
ÏÏηÏα, ÏÏγκÏοÏ
Ïη ÏÏ
μÏεÏÏνÏÏν ή εÏαγγελμαÏÎ¹ÎºÏ ÏαÏάÏÏÏμα
:
γ) απάτη εις βάρος των οικονομικÏν συμφερÏντων της Îνωσης, κατά την Îννοια των άρθρων 3 και 4 της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/1371 του ΕυρωπαÏκοÏ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουλίου 2017 σχετικά με την καταπολÎμηση, μÎσω του ποινικοÏ δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικÏν συμφερÏντων της Îνωσης (L 198/28.07.2017) και τα εγκλήματα των άρθρων 159Α (δωροδοκία πολιτικÏν προσÏπων), 216 (πλαστογραφία), 236 (δωροδοκία υπαλλήλου), 237 παρ. 2-4 (δωροδοκία δικαστικÏν λειτουργÏν), 242 (ψευδής βεβαίωση, νÏθευση κ.λπ.) 374 (διακεκριμÎνη κλοπή), 375 (υπεξαίρεση), 386 (απάτη), 386Α (απάτη με υπολογιστή), 386Β (απάτη σχετική με τις επιχορηγήσεις), 390 (απιστία) του ΠοινικοÏ ΚÏδικα και των άρθρων 155 επ. του ΕθνικοÏ ΤελωνειακοÏ ΚÏδικα (ν. 2960/2001, Α’ 265), Ïταν αυτά στρÎφονται κατά των οικονομικÏν συμφερÏντων της ΕυρωπαÏκής Îνωσης ή συνδÎονται με την προσβολή αυτÏν των συμφερÏντων, καθÏς και τα εγκλήματα των άρθρων 23 (διασυνοριακή απάτη σχετικά με τον ΦΠΑ) και 24 (επικουρικÎς διατάξεις για την ποινική προστασία των οικονομικÏν συμφερÏντων της ΕυρωπαÏκής Îνωσης) του ν. 4689/2020 (Α’ 103),
ΤÏομοκÏαÏικά εγκλήμαÏα ή εγκλήμαÏα ÏÏ
νδεÏμενα με ÏÏομοκÏαÏικÎÏ Î´ÏαÏÏηÏιÏÏηÏεÏ
:
δ) τρομοκρατικά εγκλήματα ή εγκλήματα συνδεÏμενα με τρομοκρατικÎς δραστηριÏτητες, Ïπως ορίζονται, αντιστοίχως, στα άρθρα 3-4 και 5-12 της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/541 του ΕυρωπαÏκοÏ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2017 για την καταπολÎμηση της τρομοκρατίας και την αντικατάσταση της απÏφασης-πλαισίου 2002/475/ΔΕΥ του Συμβουλίου και για την τροποποίηση της απÏφασης 2005/671/ΔΕΥ του Συμβουλίου (ΕΕ L 88/31.03.2017) ή ηθική αυτουργία ή συνÎργεια ή απÏπειρα διάπραξης εγκλήματος, Ïπως ορίζονται στο άρθρο 14 αυτής, και τα εγκλήματα των άρθρων 187Α και 187Β του ΠοινικοÏ ΚÏδικα, καθÏς και τα εγκλήματα των άρθρων 32-35 του ν. 4689/2020 (Α’103),
ÎομιμοÏοίηÏη εÏÏδÏν αÏÏ ÏαÏÎ¬Î½Î¿Î¼ÎµÏ Î´ÏαÏÏηÏιÏÏηÏÎµÏ Î® ÏÏημαÏοδÏÏηÏη ÏÎ·Ï ÏÏομοκÏαÏίαÏ
:
ε) νομιμοποίηση εσÏδων απÏ παράνομες δραστηριÏτητες ή χρηματοδÏτηση της τρομοκρατίας, Ïπως αυτÎς ορίζονται στο άρθρο 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του ΕυρωπαÏκοÏ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης ΜαÎου 2015, σχετικά με την πρÏληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικοÏ συστήματος για τη νομιμοποίηση εσÏδων απÏ παράνομες δραστηριÏτητες ή για τη χρηματοδÏτηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμοÏ (ΕΕ) αριθμ. 648/2012 του ΕυρωπαÏκοÏ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του ΕυρωπαÏκοÏ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 141/05.06.2015) και τα εγκλήματα των άρθρων 2 και 39 του ν. 4557/2018 (Α’ 139),
Παιδική εÏγαÏία και Î¬Î»Î»ÎµÏ Î¼Î¿ÏÏÎÏ ÎµÎ¼ÏοÏÎ¯Î±Ï Î±Î½Î¸ÏÏÏÏν
:
στ) παιδική εργασία και άλλες μορφÎς εμπορίας ανθρÏπων, Ïπως ορίζονται στο άρθρο 2 της Οδηγίας 2011/36/ΕΕ του ΕυρωπαÏκοÏ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 2011, για την πρÏληψη και την καταπολÎμηση της εμπορίας ανθρÏπων και για την προστασία των θυμάτων της, καθÏς και για την αντικατάσταση της απÏφασης-πλαίσιο 2002/629/ΔΕΥ του Συμβουλίου (ΕΕ L 101 της 15.4.2011, σ. 1), και τα εγκλήματα του άρθρου 323Α του ΠοινικοÏ ΚÏδικα (εμπορία ανθρÏπων).
ÎνοÏÎ¿Ï Î³Î¹Î± διαÏÏÏÎβλÏÏη, αÏÏκÏÏ
Ïη ÏληÏοÏοÏιÏν, αδÏ
ναμία ÏÏοÏκÏμιÏÎ·Ï ÏÏν αÏαιÏοÏμενÏν
εγγÏάÏÏν και αÏÏκÏηÏη εμÏιÏÏεÏ
ÏικÏν ÏληÏοÏοÏιÏν για Ïη διαδικαÏία αÏ
Ïή
:
Ο οικονομικÏς φορÎας αποκλείεται, επίσης, Ïταν το πρÏσωπο εις βάρος του οποίου εκδÏθηκε αμετάκλητη καταδικαστική απÏφαση είναι μÎλος του διοικητικοÏ, διευθυντικοÏ Î® εποπτικοÏ οργάνου του ή Îχει εξουσία εκπροσÏπησης, λήψης αποφάσεων ή ελÎγχου σε αυτÏ. Η υποχρÎωση του προηγοÏμενου εδαφίου αφορά: - στις περιπτÏσεις εταιρειÏν περιορισμÎνης ευθÏνης (Ε.Π.Ε.), ιδιωτικÏν κεφαλαιουχικÏν εταιρειÏν (Ι.Κ.Ε.) και προσωπικÏν εταιρειÏν (Ο.Ε. και Ε.Ε.) τους διαχειριστÎς. - στις περιπτÏσεις ανωνÏμων εταιρειÏν (Α.Ε.), τον διευθÏνοντα ΣÏμβουλο, τα μÎλη του ΔιοικητικοÏ Συμβουλίου, καθÏς και τα πρÏσωπα στα οποία με απÏφαση του ΔιοικητικοÏ Συμβουλίου Îχει ανατεθεί το σÏνολο της διαχείρισης και εκπροσÏπησης της εταιρείας. - στις περιπτÏσεις ΣυνεταιρισμÏν, τα μÎλη του ΔιοικητικοÏ Συμβουλίου. - σε Ïλες τις υπÏλοιπες περιπτÏσεις νομικÏν προσÏπων, τον κατά περίπτωση νÏμιμο εκπρÏσωπο.
ΠαÏάβαÏη Ï
ÏοÏÏÎÏÏÎ·Ï ÏοÏ
ÏÏεÏίζεÏαι με Ïην καÏαβολή ειÏÏοÏÏν κοινÏÎ½Î¹ÎºÎ®Ï Î±ÏÏάλιÏηÏ
:
α) Ïταν ο οικονομικÏς φορÎας Îχει αθετήσει τις υποχρεÏσεις του Ïσον αφορά στην καταβολή φÏρων ή εισφορÏν κοινωνικής ασφάλισης και αυτÏ Îχει διαπιστωθεί απÏ δικαστική ή διοικητική απÏφαση με τελεσίδικη και δεσμευτική ισχÏ, σÏμφωνα με διατάξεις της χÏρας Ïπου είναι εγκατεστημÎνος ή την εθνική νομοθεσία ή β) Ïταν η αναθÎτουσα αρχή μπορεί να αποδείξει με τα κατάλληλα μÎσα Ïτι ο οικονομικÏς φορÎας Îχει αθετήσει τις υποχρεÏσεις του Ïσον αφορά την καταβολή φÏρων ή εισφορÏν κοινωνικής ασφάλισης. Αν ο οικονομικÏς φορÎας είναι Îλληνας πολίτης ή Îχει την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, οι υποχρεÏσεις του που αφοροÏν στις εισφορÎς κοινωνικής ασφάλισης καλÏπτουν τÏσο την κÏρια Ïσο και την επικουρική ασφάλιση. Οι υποχρεÏσεις των περ. α’ και β’ της παρ. 2.2.3.2 θεωρείται Ïτι δεν Îχουν αθετηθεί εφÏσον δεν Îχουν καταστεί ληξιπρÏθεσμες ή εφÏσον αυτÎς Îχουν υπαχθεί σε δεσμευτικÏ διακανονισμÏ που τηρείται. Δεν αποκλείεται ο οικονομικÏς φορÎας, Ïταν Îχει εκπληρÏσει τις υποχρεÏσεις του είτε καταβάλλοντας τους φÏρους ή τις εισφορÎς κοινωνικής ασφάλισης που οφείλει, συμπεριλαμβανομÎνων, κατά περίπτωση, των δεδουλευμÎνων τÏκων ή των προστίμων είτε υπαγÏμενος σε δεσμευτικÏ διακανονισμÏ για την καταβολή τους στο μÎτρο που τηρεί τους Ïρους του δεσμευτικοÏ κανονισμοÏ.